Sortowanie
Źródło opisu
Katalog zbiorów
(3)
Forma i typ
Książki
(3)
Literatura faktu, eseje, publicystyka
(3)
Dostępność
dostępne
(4)
Placówka
Wypożyczalnia dla dorosłych
(3)
Filia Os. Gorzków
(1)
Autor
Boćkowska Aleksandra (1973- )
(1)
Najder Łukasz (1976- )
(1)
Szerszeń Tomasz (1981- )
(1)
Rok wydania
2020 - 2024
(3)
Okres powstania dzieła
2001-
(3)
Kraj wydania
Polska
(3)
Język
polski
(3)
Przynależność kulturowa
Literatura polska
(2)
Temat
Życie kulturalne
(2)
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
(1)
Animatorzy kultury
(1)
Antropologia społeczna
(1)
Imprezy kulturalne
(1)
Krytyka społeczna
(1)
Ludzie kultury
(1)
Najder, Łukasz (1976- )
(1)
Odbiór społeczny
(1)
Sztuka
(1)
Zmiana społeczna
(1)
Temat: czas
2001-
(3)
Temat: miejsce
Polska
(2)
Ukraina
(1)
Gatunek
Esej
(2)
Wywiad dziennikarski
(1)
Dziedzina i ujęcie
Etnologia i antropologia kulturowa
(1)
Kultura i sztuka
(1)
Socjologia i społeczeństwo
(1)
3 wyniki Filtruj
Książka
W koszyku
(Dwutygodnik.com)
Większość rozmów ukazała się pierwotnie w "Dwutygodniku" w cyklu "Zaplecze kultury".
Oglądając spektakl albo film, czytając książkę czy oglądając wystawę, rzadko pamiętamy o tym, jak wiele osób pracowało przy ich powstaniu. Dzięki znakomitym rozmówcom Aleksandry Boćkowskiej zaglądamy na zaplecza kultury i poznajemy tajniki tych na co dzień niedostrzegalnych zawodów. Bo kto z nas zastanawiał się, na czym polega praca tłumacza migowego, realizatorki audiobooków, audiodeskryptora albo opiekunki archiwum fotograficznego? Czy wiemy, po co montażyście wystaw deskorolka? Jakie cechy musi mieć dobry researcher? Co to jest zmarszczenie marszczyciela i czym różni się rekwizyt od kostiumu? To wszystko nie robi się samo to zbiór rozmów z ludźmi, którzy współtworzą kulturę „z tylnego siedzenia” i pomagają nam zrozumieć, ile osób i jak wiele czynności potrzeba, by wystawy, książki, muzyka i festiwale w ogóle istniały. A przy okazji, dlaczego – jak mówi jedna z rozmówczyń Boćkowskiej – najciekawsze dzieje się właśnie na zapleczu.
Ta pozycja znajduje się w zbiorach 2 placówek. Rozwiń listę, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 008 (1 egz.)
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia (1 egz.)
Książka
W koszyku
Moja osoba : eseje i przygody / Łukasz Najder. - Wydanie I. - Wołowiec : Wydawnictwo Czarne ; [Warszawa] : we współpracy z Domem Spotkań z Historią, 2020. - 214, [9] stron ; 22 cm.
(Dwutygodnik.com : strona kultury)
„Moja osoba” to zbiór esejów i relacji z osobisto-społecznych wydarzeń, układający się w portret niemłodego mężczyzny wystawionego na działanie czasu, nowych technologii, późnego kapitalizmu i Polski. Ten człowiek przez cały dzień krąży po Ikei, czyta Knausgarda w agroturystyce pod Toruniem, pracuje z domu, objeżdża zapuszczone letniska ze swoich dziecięcych wspomnień, zawala terminy, szkaluje Kubę Wojewódzkiego, prowadzi badania nad toksyczną męskością, pisze o śmierci, nerwicy i Korwinie, na gali MMA TRAUMA wchodzi do klatki z duchem własnego ojca. Jest też wrogiem nostalgii. Bywa martwy w środku. Urodził się w innej epoce. Żyje w Zgierzu.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-4/-6 (1 egz.)
Książka
W koszyku
Być gościem w katastrofie / Tomasz Szerszeń. - Wydanie I. - Wołowiec : Wydawnictwo Czarne, 2024. - 196, [4] strony : fotografie, ilustracje ; 22 cm.
(Dwutygodnik.com : strona kultury)
Wojna wchodzi przez oczy. To spostrzeżenie Goi znalazło wyraz w jego słynnych Okropnościach wojny. Dziś możemy dopowiedzieć: obrazy niosą cierpienie, ale też na to cierpienie znieczulają. Od 24 lutego 2022 roku, gdy rozpoczęła się inwazja Rosji na Ukrainę, zostaliśmy zalani niespotykanym do tej pory ogromem obrazów przedstawiających widoki cudzego cierpienia. Co jednak w rzeczywistości widzimy? Co nam umyka? Czy nasze patrzenie ocala, czy jest raczej formą pornografii – perwersyjnego zaglądania w miejsce, w które nie powinniśmy spoglądać? Kim jesteśmy: świadkami zbrodni? Widzami medialnego spektaklu? Przypadkowymi gapiami? Być gościem w katastrofie to antropologiczny esej o patrzeniu na obrazy wojny w Ukrainie. To próba opowiedzenia o tej wojnie poprzez jej wizualność, poprzez sztukę. Co to bowiem znaczy dziś: patrzeć, zaczynać, uchodzić, cierpieć, przeżywać, nienawidzić, dokumentować, przekraczać, dekolonizować, pisać? To również opowieść o charkowskim Domu „Słowo”, w której – niczym w soczewce – odbijają się losy ukraińskiej kultury ostatnich stu lat. I na sam koniec: to książka o próbie odnalezienia się w tej wojennej historii, o mediowaniu między obiektywnym, badawczym dystansem a afektywnym zaangażowaniem.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(41/49) Ukraina (1 egz.)
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej